മിടുക്കി പെണ്ണ്.....

"ട്ര്ന്നീം... ട്ര്ന്നീം.........."...."ഹലോ ...രാധയുണ്ടോ അവിടെ"
ഫോണിന്റെ അങ്ങേ തലക്കല്‍ ഒരു നനുത്ത ശബ്ദം.." ഉണ്ടല്ലോ...ഹോള്‍ഡ്‌ ചെയ്യൂ"..
" ഹലോ...മാഷേ പറയൂ...."..
ഇവള്‍ രാധ , പൊട്ടിച്ചിരികളും, കുസൃതികളുമായി ഞാന്‍ പോലുമറിയാതെ എന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ ഏകാന്ത നിമിഷങ്ങളുടെ സ്വകാര്യതയിലേക്ക് കടന്നു വന്നു , മൂക്കത്ത് വിരല്‍ വച്ചു " മാഷെന്താ ഇങ്ങനെ...?".. എന്ന് ചോദിച്ച ഒരു പൊട്ടി പെണ്ണ് , ഒരു കിലുക്കാം പെട്ടി...അവളോട്‌ സംസാരിച്ചിരുന്നാല്‍ സമയം പോകുന്നതറിയില്ല...മനസ്സിലെവിടെയോ പൊടി പിടിച്ചു കിടന്ന , ജീവിത പ്രശ്നങ്ങളുടെ കുത്തൊഴുക്കില്‍ ഞാന്‍ തന്നെ മനസ്സിന്റെ ഏതോ കോണില്‍ കുഴിച്ചു മൂടിയ പാട്ടും, കളികളും, കുസൃതികളും , വികൃതികളും, സടകുടഞ്ഞു എണീറ്റ്‌ വരുന്നൊരു പ്രതീതി. പണ്ടെന്നോ പിന്നിട്ട വഴികളിലേക്ക് തിരിച്ചു പോകുന്ന പോലെ......
ഒരു നാള്‍ അവള്‍ ചോദിച്ചു..." മാഷ്കെന്താ, മറ്റുള്ളവരോട് സംസാരിക്കാന്‍ ഭയമ്ടോ..? അല്ല...എനിക്കങ്ങനെ തോന്നി.." പാവം പെണ്ണ്..അവള്‍ക്കെല്ലാം കുട്ടിക്കളിയാണ്..പെട്ടെന്നോരുവാക്കില്‍ ഇല്ല എന്നോതുക്കിയെന്കിലും ,മനസ്സു ഭൂതകാലത്തിന്റെ കയങ്ങളിലേക്ക് കാല് തെറ്റിവീന്നു...": എന്റെ കൃഷ്ണാ!! ഈ കുട്ടി പറയുന്നതിലും കാര്യംല്ലന്നുണ്ടോ....രണ്ടു വയസ്സില്‍ അച്ഛന്‍ മരിച്ചു കിടക്കുമ്പോള്‍ , അമ്മ കരയുന്നത് കണ്ടു നടക്കുന്നതെന്തെന്നറിയാതെ പേടിച്ചു കരഞ്ഞ ആ പിഞ്ചു ബാലന്റെയോ?, അതോ , സ്വത്തിനു വേണ്ടി സ്വന്തം ബന്ധുക്കള്‍ കലഹം തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ ഇടയില്‍ പെട്ടുപോയ മൂത്ത പയ്യന്റെ നിസ്സഹായവസ്തയോ?... ഏത് ഭാവമാണ് എന്നില്‍ ഇങ്ങനെ സ്ഥായിയായി അടിക്കടി കടന്നു വരുന്നതു..അറീല്ലാ..." ഞാന്‍ എന്ത് പറയാനാ ഈ കൊച്ചു പെന്നിന്ടടുത്തു , വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കിപ്പുറം ആ ഈര്‍ക്കില്‍ പയ്യന്‍ വളര്ന്നു വലുതായി എന്തോ ആയി തീര്‍ന്നപ്പോള്‍ കൂടെ വന്നതായിരിക്കാം....ക്ഷമിക്കൂ സഖാവേ...എനിക്കരീല്ല അത് എങ്ങനെ പറയണംന്ന്....